Webshop

De distilleerderij kwam door de gemakkelijk aan- en afvoer mogelijkheden tot een grote bloei. Tot 1879 bleef William Mackenzie eigenaar van de distilleerderij en na zijn dood nam zijn zoon Thomas de zaken over. Thomas pakte de zaken nog voortvarender aan en de Dailuaine distilleerderij werd een van de grootste distilleerderijen van de regio. In 1891 voegde Thomas aan Dailuaine de naam Glenlivet toe, dat was toen zeer gewoon in die tijd, en sloot tevens een samenwerkings overeenkomst met Talisker. De nieuwe naam werd in 1898 Dailuaine-Talisker Distilleries Ltd. Enige jaren daarna bouwde Thomas aan de overzijde van de rivier de Spey een nieuwe distilleerderij - Imperial - geheten. De zaken gingen goed, tot ook de terugslag van de crisis eind 19e eeuw voelbaar werd. Thomas overleed in 1915 en daar hij geen verdere familie had, werd de Dailuaine distilleeerderij door een groep afnemers van de whisky overgenomen. Waaronder James Buchanan, John Dewar en Johnnie Walker. De distilleerderij ging zo over in de opgerichte U.D.V. groep, en later in de nieuwe groep van D.C.L. die zodoende de eigenaar van Buchanan, Dewar's en Walker werd. De Dailuaine distilleerderij werd in 1917 grotendeels door een brand verwoest en weer in 1920 na herbouw in productie genomen. In 1950 werd de distilleerderij op het elektriciteits net aangesloten en tussen 1950 en 1960 werden er nog meer verbeteringen aangebracht. Een Saladinbox werd ook in gebruik genomen maar in 1983 ging men mout bij de grote mouterijen kopen. De Saladinbox is nog steeds in goede staat en kan op ieder moment weer in gebruik genomen worden. Er wordt van de Dailuaine whisky slechts 2% als single malt verkocht botteling. De rest van de whisky wordt hoofdzakelijk voor het blenden van de Johnnie Walker whisky's gebruikt. Deze Dailuaine distilleerderij is daarom niet erg bekend. Een bijzondere malt.